Vandaag is het 1 week geleden dat de bevalling begonnen was, 8 pupjes op 2 augustus geboren en nummer 9 op 3 augustus. Wat zijn ze al veranderd in een week tijd. Normaal moeten ze hun geboortegewicht na een dag of 10 verdubbeld hebben, ik denk dat ze hier morgen al allemaal hun geboortegewicht verdubbeld hebben. Dakota is nog steeds een topmoeder, ze vindt het ook heerlijk om hier met mij regelmatig even een klein rondje over het terrein te maken maar als ze de behoeftes gedaan heeft, wil ze ook weer heel snel naar haar kinderen. 1 Ding heeft ze echt veel moeite mee en dat is als ik ’s ochtends de puppies ga wegen, ze vervolgens in een mand leg en de hele kist ga verschonen. Dan staat ze met een wakend oog toe te kijken of ik er niet 1 stiekem ga verstoppen, helemaal blij gaat ze na afloop met het 9-tal weer lekker schoon in de werpkist liggen. De nachten zijn ook interessant, ik slaap gemiddeld 4 tot 5 uur steeds met onderbreking omdat de blinde en dove wezentjes regelmatig de weg naar hun moeder(beter gezegd de tepel) kwijt zijn en dat laten ze vocaal wel even weten en tja dan is het toch mijn taak om steeds alles in goede banen te leiden. Dakota kijkt me ook altijd dankbaar aan als alles weer goed ligt bij haar.
Hieronder weer een paar foto’s, je kunt merken dat het best warm buiten is en binnen natuurlijk ook en dan verspreiden de pupjes zich meer door de werpkist:
